Het leek erop alsof niets meer in de weg zou staan van een bijna Kamerbreed aangenomen wetsvoorstel voor meer regie in de volkshuisvesting. Aan dit wetsvoorstel is meer dan 2 jaar gewerkt, door ambtenaren, organisaties uit de volkshuisvestingssector, en maar liefst twee ministers, Hugo de Jonge en Mona Keijzer.
Het wetsvoorstel legt de afspraken uit de Woontop en de nationale prestatieafspraken vast. En gaat dus bevorderen wat iedereen wil; meer woningen om de woningnood te bestrijden. Op het laatste moment werd echter een spaak in het wiel gestoken omdat de PVV en de regeringspartijen een aanpassing in de wet aanbrachten. De aanpassing luidt dat het verboden wordt om mensen met een verblijfsstatus als erkend vluchteling voorrang te geven op een woning.
Door deze aanpassing verbiedt de wet niet alleen voorrang aan statushouders op basis van hun statushouderschap. De wet sluit élke vorm van voorrang uit, ook als een statushouder dezelfde eigenschap heeft als een andere Nederlander voor wie dat wél tot voorrang leidt. Denk aan een jongere voor een jongerenwoning, een gehandicapte voor een miva woning of een oudere voor een ouderenwoning).
De wijziging is daarmee discriminatoir en in strijd met artikel 1 van de Grondwet. Om deze reden stemden meerdere partijen die sterk voor de regiewet waren, uiteindelijk tegen de wet. De discriminatoire bepaling maakt het ook onzeker of de wet een meerderheid in de Eerste Kamer haalt.
Intussen doet de Raad van State, op verzoek van de Eerste Kamer, onderzoek naar de wet. Erg zonde allemaal omdat een op zich hele goede wet niet alleen in een kwaad daglicht komt te staan, maar ook nog eens zou kunnen stranden. Als dat zou gebeuren, hebben de partijen die dit wijzigingsvoorstel in de wet hebben gefietst wel wat uit te leggen aan alle woningzoekenden in Nederland.