Toezicht in de praktijk casus 3: 'Een advies?'

Over de rubriek Toezicht in de praktijk

In deze rubriek wordt elke maand een casus gepresenteerd en in de behandeling één of meerdere oplossingsrichtingen aangegeven. Het is natuurlijk maar een beperkt beeld van de werkelijkheid en altijd ontbreken min of meer belangrijke aspecten. Maar dat is altijd zo en het is nu juist aan de commissarissen om daar op door te vragen. De behandelaars van deze casus hebben niet de pretentie de enige oplossing te hebben gegeven.

Een advies?
Aan het eind van het agendaoverleg met de voorzitter van de RvC, vraagt de bestuurder nog even aandacht voor het volgende. De bestuurder is niet tevreden met het functioneren van zijn manager vastgoed en wil dat eens aanhouden tegen de RvC-voorzitter, gezien zijn lange en brede bestuurlijke ervaring en ook nog met een zware HRM-achtergrond.

Na het verhaal aandachtig te hebben aangehoord zegt de voorzitter “Hou maar op, dat heb ik al heel vaak meegemaakt. Stop maar met die manager, dat wordt toch niks”.

Wat vindt u en wat denkt u dat er gebeurt?
Een reactie die regelmatig wordt gegeven is dat de bestuurder zo’n kwestie niet moet bespreken met de RvC of iemand van de RvC. Dat snijdt o.i. geen hout. Met name in een kleine organisatie is het niet vreemd dat de directeur-bestuurder een dergelijk vraagstuk eens voorlegt aan een commissaris. Binnen de organisatie kan hij dat immers moeilijk doen en direct een buitenstaander consulteren is ook weer zo wat.

Maar de RvC-voorzitter reageert niet verstandig. Het advies wordt dwingend geformuleerd en de bestuurder heeft eigenlijk geen ruimte meer om tot een andere conclusie te komen. Je kunt er op wachten dat de bestuurder zich wel tweemaal bedenkt voor hij weer een heikele kwestie voorlegt aan zijn voorzitter of RvC. Minder openheid is dus het gevolg.

In het algemeen kun je stellen dat “klankbordadviezen” verbredend moeten werken, zodat de bestuurder nieuwe inzichten krijgt. Het gaat vooral op suggesties of helpende vragen en niet om een zodanig dwingend advies dat de bestuurder niet meer onbevangen kan oordelen en besluiten.

Wat vindt u van deze casus? Zo'n advies moet toch kunnen? Of overschrijdt de voorzitter van de RvC hier een grens?
De redactie van “Toezicht in de praktijk” is benieuwd naar de reactie van lezers. Stuur uw reactie naar bureau@vtw.nl.