Wat is je motivatie om toezichthouder bij een corporatie te zijn? 

‘Woningcorporaties trekken mij in het bijzonder door het maatschappelijk karakter. Ik ben ruim vier jaar bestuurslid geweest van de huurdersvereniging van Stadswonen, de studentenhuisvester van Woonstad Rotterdam, waarvan 1,5 jaar voorzitter. Na de opleiding Good Governance aan de Universiteit Maastricht te hebben gevolgd heb ik door moeten zetten om ook daadwerkelijk als commissaris een bijdrage te kunnen leveren. Wervings- en selectiebureaus leken enigszins terughoudend een jonge professional als commissaris aan te nemen, maar de positie bij Wold en Waard bleek na een zelfstandige procedure dé perfecte match.’

Wat breng jij als jonge toezichthouder mee in de RvC? 

‘Vanuit eigen perspectief én vanuit het perspectief van anderen nadenken over de situatie, dat is van belang. Door verschillende scenario’s te analyseren probeer ik mijn bijdrage buiten mijn eigen perceptie te blijven toetsen en mijn kennis rondom digitalisatie en innovatie voor de organisatie breder in te zetten.’

Hoe kijk je naar de toekomst van het toezicht? 

‘Mensen omgeven zich graag met mensen met dezelfde interesses en eigenschappen. Het is niet verwonderlijk dat netwerken van commissarissen en bestuurders vaak hecht verknoopt zijn. Ze zijn snel geneigd hun werkelijkheid en hun plaats daarbinnen als vanzelfsprekend te aanvaarden. Maar hoe weet je wat je nog niet weet? Daarvoor moet je je blik verruimen. Door onbewuste eensgezindheid te voorkomen en bewust het onbekende op te zoeken, kunnen commissarissen verschillende perspectieven, belangen en afwegingen met elkaar verbinden. Dat is belangrijker dan ooit om het contact met een snel veranderende buitenwereld niet te verliezen. Commissarissen met een glanzende carrière dragen in de ogen van headhunters bij aan stabiliteit of continuïteit. Maar is dit wat je als RvC altijd moet nastreven? En hoe verhoudt zich dit tot de rol van kritische sparringpartner in tijden waar verandering binnen iedere organisatie noodzakelijk is? Moet je dan niet juist - naast de ervaren professionals - mensen aantrekken die graag het onbekende verkennen en buiten kaders durven denken? Daarvoor zijn soft-skills en nieuwsgierigheid voor toekomstige ontwikkelingen nodig. De leeftijd is dan niet bepalend, wel die nieuwsgierige houding, naast de inhoudelijk vakkennis. Ik ben ervan overtuigd dat juist die verschillen in de RvC, commissarissen die in elkaar investeren, organisaties toekomstbestendig maken.’