In onze sociale huurwoningen wonen steeds vaker mensen die het op eigen kracht niet redden. Als corporaties kunnen we die kwetsbare huurders helpen als we verder kijken dan onze eigen taak en belangen. De samenleving vraagt dat ook van ons én van onze partners, zoals de gemeente, zorg- en welzijnsinstellingen en de politie: dat we niet langer op ons eigen eiland blijven, maar met elkaar samenwerken om mensen te steunen die dat hard nodig hebben.
We zoeken daarin nog onze weg. En dat is begrijpelijk: met de komst van de Woningwet in 2015 zijn we als corporaties juist gedwongen om ons tot onze kerntaak te beperken: betaalbare huisvesting voor mensen met een laag inkomen. Maar ik zie een mooie tegenbeweging: we komen als corporaties steeds meer van ons eiland af om in lokale netwerken complexe problemen van huurders aan te pakken. Alleen redden we het niet: dat geldt overigens óók voor de ambities om woningen in de wijken te verduurzamen.
Loopt de samenwerking in de lokale netwerken altijd even soepel? Zeker niet. Pasklare antwoorden zijn er niet en de praktijk is vaak weerbarstig. Organisaties hebben ieder eigen regels, protocollen en budgetten. Het vraagt om lef om die los te durven laten als het nodig is. Niet alleen van bestuurders, ook van ons als toezichthouders. We moeten verder kijken dan het toezicht op onze eigen corporatie alleen. Maar hoe doe je dat?
Als VTW willen we verkennen hoe we toezicht op lokale netwerken kunnen organiseren. In de VTW-special – die voor u ligt – en tijdens het ledencongres belichten we dit actuele thema vanuit diverse invalshoeken. Vanuit het bestuur en vanuit het toezicht, vanuit de wetenschap en vanuit de praktijk. Mijn collega-voorzitter van de vereniging van toezichthouders in de zorg (NVTZ) Erik Dannenberg stelt in dit magazine – terecht – dat toezichthouders in wonen en zorg niet langer op routine de continuïteit van de organisatie kunnen bewaken.
Ik daag u uit om na te denken over hoe u de rol van de RvC in die lokale netwerken ziet. Voor sommigen van u lopen we als VTW wellicht nog iets te veel voorop. Maar als maatschappelijk betrokken toezichthouders kunnen we de vragen vanuit de samenleving niet negeren. Vorig jaar ging ons ledencongres over onze beweging Toezicht met Passie, dit jaar zetten we een volgende stap naar de toezichthouder van de toekomst. De verhalen op het ledencongres en in deze VTW-special bieden u veel inspiratie en stof tot reflectie.
GUIDO VAN WOERKOM
VOORZITTER VTW
In onze sociale huurwoningen wonen steeds vaker mensen die het op eigen kracht niet redden. Als corporaties kunnen we die kwetsbare huurders helpen als we verder kijken dan onze eigen taak en belangen. De samenleving vraagt dat ook van ons én van onze partners, zoals de gemeente, zorg- en welzijnsinstellingen en de politie: dat we niet langer op ons eigen eiland blijven, maar met elkaar samenwerken om mensen te steunen die dat hard nodig hebben.
We zoeken daarin nog onze weg. En dat is begrijpelijk: met de komst van de Woningwet in 2015 zijn we als corporaties juist gedwongen om ons tot onze kerntaak te beperken: betaalbare huisvesting voor mensen met een laag inkomen. Maar ik zie een mooie tegenbeweging: we komen als corporaties steeds meer van ons eiland af om in lokale netwerken complexe problemen van huurders aan te pakken. Alleen redden we het niet: dat geldt overigens óók voor de ambities om woningen in de wijken te verduurzamen.
Loopt de samenwerking in de lokale netwerken altijd even soepel? Zeker niet. Pasklare antwoorden zijn er niet en de praktijk is vaak weerbarstig. Organisaties hebben ieder eigen regels, protocollen en budgetten. Het vraagt om lef om die los te durven laten als het nodig is. Niet alleen van bestuurders, ook van ons als toezichthouders. We moeten verder kijken dan het toezicht op onze eigen corporatie alleen. Maar hoe doe je dat?
Als VTW willen we verkennen hoe we toezicht op lokale netwerken kunnen organiseren. In de VTW-special – die voor u ligt – en tijdens het ledencongres belichten we dit actuele thema vanuit diverse invalshoeken. Vanuit het bestuur en vanuit het toezicht, vanuit de wetenschap en vanuit de praktijk. Mijn collega-voorzitter van de vereniging van toezichthouders in de zorg (NVTZ) Erik Dannenberg stelt in dit magazine – terecht – dat toezichthouders in wonen en zorg niet langer op routine de continuïteit van de organisatie kunnen bewaken.
Ik daag u uit om na te denken over hoe u de rol van de RvC in die lokale netwerken ziet. Voor sommigen van u lopen we als VTW wellicht nog iets te veel voorop. Maar als maatschappelijk betrokken toezichthouders kunnen we de vragen vanuit de samenleving niet negeren. Vorig jaar ging ons ledencongres over onze beweging Toezicht met Passie, dit jaar zetten we een volgende stap naar de toezichthouder van de toekomst. De verhalen op het ledencongres en in deze VTW-special bieden u veel inspiratie en stof tot reflectie.
GUIDO VAN WOERKOM
VOORZITTER VTW